συνδικώ

-έω, Α [σύνδικος]

1. ενεργώ ως σύνδικος, παρουσιάζομαι σε δικαστήριο ως συνήγορος ενός διαδίκου («Ζεύς σοι τάδε συνδικήσει» — ο Ζευς θα είναι συνήγορός σου σε αυτά, Ευρ.)

2. (στην Αθήνα μετά την κατάλυση τής αρχής τών τριάκοντα) είμαι δημόσιος συνήγορος.